miércoles, 17 de noviembre de 2010

Urdintasuna

Burua urdintzeko bidean dagoan arren
Zeruak urdinaren ildo zabala
Erakutsi deustan arren

Buruan
Laino zuriak agertu diran arren
Bekainen balztasuna azalaren arrakaletatik igarotzen hasia dan arren

Biotzean gorria dot
Buruan berdea
Eta
Eskuetan
Asaben usoaren zuria





Aunque empiezo a encanecer
Y el cielo
va mostrandome su ancha entrada

Aunque en mi ánimo
haya aparecido la neblina
y la negrura vaya traspasando las grietas de mi piel


LLevo la el rojo en mi corazón
el verde en el entendimiento
y entre los dedos
la blancura de mis ancestros

viernes, 12 de noviembre de 2010

Ez dago biderik

Machadok esan eban baten biderik ez dagoala eta inork jakin barik geratu bazan, gerotxoago etorri zan Serrat bidea urratsez urrats egiten dala gogoratzeko. Orain arte egindakoa gordetako dago eta behar bada zeozer ikasteko be, baina atzekoari begiratzeak ez dau ekarten etekin handirik. Aurrean guztiz egin barik dogu bidea eta segundu bakotxean erabagi behar dogu zelangoa izango dan. Bidea egiteko Jartzen doguzan gaiak zapaltzen joan behar doguz eta aldi berean barriak jarri gure bidea egiteko. Batzutan jartzen doguz harri sendoak , bestetan babestuko gaituen egurra eta gehiegitan bidea zuloz eta apurketez beteko deuskun lastoa.

Eta orain, zer jarriko dot zoruan hurrengo urratsa emoteko? Uste dot zentzuzkoena dala sinesmen, maitasun eta lasaitasunez egindako harri zabal eta sendoa jarriko dodala. Gaur koloreak bardin deust, baina aukeran......... berdea.


Machado se atrevió a decir que no existe camino y si alguien no se enteró del mensaje , hace unos añitos vino Serrat a recordarnos que el camino se hace al andar. Lo hecho hasta el momento no sirve para demasiado, si acaso para guardarlo y aprender algo. Tenemos ante nosotros un terreno completamente inexplorado y aunque no lo percibamos de esa manera, vamos construyendo y pisando casi a la vez. Y , en esa labor, vamos utilizando a veces resistente piedra, cálida madera y en demasiadas ocasiones frágil paja que se quiebra y va jalonando el camino de vacíos, rupturas y desengaños.

Tengo que decidir la piedra que necesito ahora para dar un paso mas. Creo que lo mas sensato será colocar una piedra hecha de fe, amor y tranquilidad. Hoy no me preocupa demasiado el color, pero si puedo elegir.......... que sea verde.

miércoles, 10 de noviembre de 2010

danak dauka bere amaierea

Negarretan daroadaz azken egunak. Saharan egin daben sarraskiak bihotza irauli egin deust eta ez dau gorputz barruan tokia aurkitzen. Euskadin ondo baino hobeto ezagutzen dogu Sahara aldean sentitzen dabena eta horregaitik ikusten dira hainbeste aurpegi ilun,hainbeste iruzkin triste .......... eta hasarre.

Baina, azken egunotako eguraldi zatar eta ilunak laster amaierea izango dauala ikusita ( ikusi esaten dot ze orain dala ordu beteko laino baltzak artxanda aldetik mugitzen hasiak dira eta osteko zeru urdina ikusten hasi naz), pentsatu gura dot halako egun batean itxaropena etorriko dala bakean eta bere etorkizunaren jabe izanda bizi gura dauan herriarentzat , kanpoko agintaririk barik, bortxakeriarik barik, inposaketarik barik ......................

Eta, hau dana esanda,hainbat herri daukadaz buruan eta bihotzean, klaru hitz egin dot, ezta?