lunes, 14 de julio de 2008

Ahozko labankadak

Bortxakeria ezaguna dot, herri honetan eta esango neuke Lur planeta honetan bizi diran guztiek ezagutzen daben modu berean.
Bortxakeria zuzena pertsonen kontra, fisikoa, ukabilkadaka, armen bidez edo ostikoka emoten dana.
Bortxakeria gauzen kontra, eta are bortitzagoa, danonak diran gauzen kontra danean: Zakarrontziei ostikoka, zarama kontainerrak erretzea, autobusetako kristalak apurtzea edo neumatikoak ziztatzea, inoren etxeak margoztea, inoren argazkiak karteletan jartzea...
Ohituta gagoz herri honetan holango gauzetara. Hitz egiten ez dakienak bortxakeria erabiltzen dau berea erakusteko, berea inposatzeko. Hitz egiten ez dakienak ez daki entzuten eta ez dau ikasi gura, bere etxeaz arduratzen da eta inorenak ez dau kezkatzen, gizartea erabiltzen dau bere onura hutserako .
Ahozko bortxakeria, bihotzera, burmuinera eta arimara zuzendutako ahozko labankadak beldurra sortarazoteko, besteen bihotzak zimurtzeko, kokiltzeko, beren taldekoa ez dana mutu eta mugitu ezinik geratu daiten.
Edozer egiteko gai danaren boterea, besteen bizitza eta askatasuna errespetatzen dauanaren aurrean. Jakin badakie botere hori daukela eta erabili egiten dute. Bai horixe!
Galdera da: zelan jokatu horren aurrean babesteko ? zelan egin gogo ona, hitza ,bakea eta negoziaketak bortxakeriaren gainetik egin daian?

martes, 8 de julio de 2008

Gauza bera, behin eta berriz

Euskararen eta bestelako hizkuntzen eskubideaz, atzokoan irakurri nuen Bizkaiko egunkari bateko iritzi artikulua eta hasiera bateko ikara eta harridura, haserrea bilakatu zen. Antza danez, behin eta berriro errepikatu beharra dut gauza bera eta ez nuen ordu erdi eman erantzuna idazteko eta egunkarira bialtzeko, " zuzendariari gutunak" atalean argitaratua izatea eskatzeko.
Bidezko ikusten dut hemen ere argitaratzea , Bizkaiko egunkari horren zain nagoen bitartean

Efectivamente Señor Guevara, el euskera es un derecho
Como derecho de igual calado es el castellano, el francés, ingles, flamenco, y resto de idiomas del mundo.
He de decir que ,habiendo leído esa palabra que para mí significa tanto, he visto que para usted no significa lo mismo; o dicho de otra manera, para usted, es diferente el derecho a usar el euskera o el derecho a usar el castellano u otro idioma.
Partamos de un hecho objetivo y en el que creo que ambos estamos de acuerdo. Tanto el euskera como el castellano son los idiomas de este pueblo vasco. Yo, que recibí mis primeras palabras en euskera, fui después alfabetizada en castellano. Y, no voy a entrar a especificar las razones por las que resultaba imposible una alfabetización en euskera cuando yo ingresé en la escuela (tengo 41 años, es fácil de adivinar)
No reniego del castellano, es también mi idioma, como en su misma medida es el inglés y espero que en breve pueda ser el idioma francés. Pero tengo que comunicarle que en esta Comunidad Autónoma del País Vasco en la que coexisten dos lenguas oficiales (quiero suponer que en igualdad de condiciones) me resulta totalmente imposible ejercer mi derecho a que toda mi vida dentro de la Comunidad Autónoma del País Vasco sea en euskera. ¿Es acaso una locura? ¿No tengo ese derecho?
Tengo derecho a ir a cualquier establecimiento hostelero y pedir lo que desee en euskera, tengo derecho a que en la administración (sea vasca o no) se me atienda en euskera, tengo derecho a tramitar un crédito en euskera, a comprar una casa, y vender un coche.
Mi derecho esta siendo vulnerado segundo a segundo porque en muchas consultas médicas no saben hablar euskera y tengo que cambiar mi registro, en muchos sitios no puedo ni pedir un café con leche y mucho menos solicitar la cuenta. ¿Donde esta mi derecho?
Estamos de acuerdo ¿verdad? El euskera, como el castellano, es un derecho, no un deber. Estoy segura que usted tiene garantizados en castellano, todos los servicios que acabo de relatar
Karmele Aurtenetxe

jueves, 3 de julio de 2008

goitik beherako pertsona, bai andrea!

Jakina eta ezaguna da Ingrid Betancourt andrea askatzea lortu dauala Colombiako ejertzitoak. Zorionak ba ekintza horretan parte hartu daben guztioi eta zorionak zain egon diran senideei. Datozen egunotan izango dogu gai honen inguruko informazio nahikoa eta izango dogu zer kontatu eta hausnartu.
Irratian entzun dodaz Ingriden adierazpenak eta gustora ganera. Sei urtetako sufrimendu latzaren ostean, indarra, maitasuna eta itxaropena baino ez dau erakutsi . Benetan hunkigarriak bere hitzak eta honeen bidez adierazitako izaera .
Esaldi bategaz geratu naz bereziki: hurrengo askatuak izan daitezala prozedura negoziatuaren bidez.
Bai andrea, hala bedi han eta hemen!

miércoles, 2 de julio de 2008

derrigorra versus eskubidea

edo eskubidea versus derrigorra, bietara ulertu ahal da eta bakotxak izango dau bere gogokoa.
Bizkaian argitaratzen dan egunkari bateko lehen orrialdean irakurri dot Eusko Jaurlaritzak merkatariak derrigortuko dauzala zerbitzua euskeraz be emon dagien. Lau urteko epea emoten dau langile batzuk euskalduntzeko. Eta, barria oraindik ondo eta sakon irakurri ez dodan arren, seguru nago Jaurlaritzak bestelako laguntasunak be eskainiko dauzala, bestelako arlotan egin izan dauan moduan .
Apropos erabili dau egunkari horrek " derrigortu" aditza. Apropos eta asmorik txarrenagaz. Ez dot media horren izenik aipatuko- publizidaderik ez deutsot emon gura- baina hori da eta izan da beti bere estiloa maila guztietan: garrantzizkoa ez da albistea zuzena edo egiazkoa izatea, hori ez; bilatu beharrekoa titularra da eta egunkariak saltzea- eskubide errespetagarria beste aldetik.
Eta " derrigorra "aditza aipatu dau , egunkari horretako zuzendari jaunek jakin badakielako zelango eragina dauan aditz horrek biztanleengan, pertsonengan, hiritarrengan. Inork ez dau gogoko aditz horren esanahia, errepresioa esan gura daualako, mehatxua eta inposaketa.

Baina, nik, beste aditz batzuk botako neukez danon artean hausnarketa egin daigun. Zer gertatzen da EZINEZKO gertatzen danean Euskadin - euskara eta gaztelania izanik hizkuntza ofizialak- nire etxe azpiko tabernan EZINEZKO dodanean kafesnea, baso bat ur eta txorixo otartekoa eskatzea?

Hori derrigorra da, derrigor krudela. Euskaraz bizitzeko eskubidea dot Euskal Autonomi Erkidegoan, hau da, Euskadin. Eusko Jaurlaritzak nire eta hiritar askoren eskubidea bermatu gura dau eta bihotzez, nire eskerrik beroenak emon gura deutsodaz eta zorionak , hartu dauan aukera ausartagatik.