Negu gogorrak jolastordu batzuk emoten deuskuz batzuetan, eta udabarrian etorriko jakun eguzkia erakusten deusku.
Holangoetan, eguerdiko ibilaldia egiterako orduan, buru makur eta arin ibili beharrean, gora begira ibilten naz Gran Viako arbolen adarrei begira, lehen kimu txikiak noz agertuko zain.
Atzo, eguerdiko epeltasunak animatuta, une batez geratu nintzan , eserleku sikuan jarri eta ikusteko betaurrekoak jantzi nebazan hilda moduan agertzen jakuzan adarroi begiratu bat botatzeko. Ez neban berderik ikusi, ezta kimu txikienik ere ez .
Baina, arpegiko begiekaz ikusten ez dan zeozer sentidu neban, sostengatzen gaituen lur honen erraietatik sortu dan eta adar sikuak zeharkatu gurean dabilen berde oraindik ahul baina gogotsu eta tinkoa.
Kimu horren zain nago ni, b hizkiz hasten dan horren zain, eta neguko jolastordua baino, danontzako udabarri amaibakoa izatea gurako neuke.
No hay comentarios:
Publicar un comentario