Omenaldia

Denborak aurrera egiten dau eta beragaz daroaz Euskadik bizi dauzan aldirik latzenean hazi ziren euskaltzaleak. Oraingo honetan Iratzeder joan jaku. Lerro honeekaz omendu gura dot eta gogora ekarri Gernikako bonbaketaren ostean Euzko Deya egunkarira bialdu eban bere lehen lana. Ordura arte Xabier Diharce izan zana Iratzeder ezizenez ezagutua izango zen aurrerantzean.

GERNIKA

Zure kantu sarkorra
entzun dut gau huntan
Aditu izan nuen
jadanik askotan:
Bozkarioz bihotza
gainditzen zitzaitan.
Gaur egin dut gogotik
nigar ilunbetan...
GERNIKA!...

Ikhustan zaitut hilen
herria iduri:
Etche aurtikiz baizik
ez zare igeri...
udaberria irriz
dago munduari
harri beltzetan lore
guti zait ageri.
GERNIKA!

Orai datza ohiko
Kartago bezala
Paret beltz handi batzu
baizkik ez dauzkala
Jazko eskualdun iri
haren gorputz-hila
Nigarrik egin gabe
nola ikhus? nola?
GERNIKA!

Choratzen,ilhuntzen daut
hitz horrek bihotza
Mendek jakinen dute
haren zorigaitza...
Numanze ta karthagoz
ez gintezke mintza
Fierki erran gabe:
Euzkadin,han,datza:
GERNIKA!

Hil da zïnez Euzkotar
eta katoliko
Español gorriari
iharduki dako
Caltchagorri churiak
hartaz,jabetzeko
ifernutik athera
ditu tresna asko.
GERNIKA!

Zerua oldozturik
dathor iduzkia;
Euzkadirat jinen da
goiko Justizia
Ez fachizt,ez komunizt
JEL´tiar garbia
Biziko naiz ospatuz
Martir bat handia:
GERNIKA!